Erzincan İliç: İl merkezine 116 km uzaklıktadır. İsmi Ermenice göl demek olan “liç” veya “lic” kelimesinden gelir.
Doğu Ekspresi burada mola vermektedir.Tulum peyniri ile ünlüdür. Kısmen aracılık ta yapılmaktadır. İlçenin hemen yanı başında bir baraj bulunuyor. (Bağıştaş 1 Barajı)
İliç ilçesinin ismiyle ilgili bir gerçek olay var. Belediye eski başkanlarından İsmail Erarslan, ilçenin adını değiştirmek istemiştir. Sebebi ise oldukça ilginçtir. Refah Partili Başkan İliç’in adının Sovyetler Birliği Komünist Lideri Vladimir İlyiç Lenin’in kine benzemesinden rahatsız olmuştur. Erzincan’ın Refahiye, Kemaliye gibi ilçe isimlerini göstererek İliç’in isminin de “Hilaliye” olarak değiştirilmesini ister. Belediye Başkanı bu arzusunu yerine getiremeden, bir zabıta tarafından vurularak öldürülür.
İliç ilçesinin en önemli özelliklerinden birisi, ülkemizin ikinci en büyük altın madeni yataklarının burada olmasıdır. Bu altın madeni cevheri işletme hakkı, Kanadalı Alacer Gold ve Çalık Holding Ortaklığı isimli bir şirkette bulunmaktadır. Bu şirketin birçok Amerikalı ve Kanadalı çalışanı, ilçede arazi araçlarıyla dolaşmaktadır. Öte yandan, yakın geçmişte Kaz dağlarında olduğu gibi, burada da altın, siyanür yöntemiyle aranıyormuş, duyduğuma göre atık depolama alanları yani siyanür havuzları varmış, (Sabırlı köyüne 1 kilometreden daha yakın) doğa, tabiat bir yana, elbette buranın insanı, bu altın madeni nedeniyle ekonomik yönden oldukça ferahlamış durumda imiş. Nüfusa oranla dikkat çekici sayıda oteller bulunuyor. Evet, Kaz dağları’ndaki siyanürle altın aranması çok dikkat çekti, çünkü doğa katliamı yapıldı, burada belki doğa katliamı yapılmamış olabilir ama ileriye dönük olarak doğal kaynaklarla ilgili büyük sıkıntıların çıkacağı gerçektir. Özellikle, eğitim bir tepenin ortasında siyanürlü altın madeni ve hemen ovanın başlangıcında bir baraj inşaatı, bu barajın sularıyla sulanacak tarım ürünlerinin masamıza geldiğini düşünmek bile istemiyorum.
Neyse bizim işimiz turizm, gelelim ilçenin tarihi ve turistik mekanlarına.
TARİHİ
İlçe 1938 yılı öncesinde Kuruçay köyü olarak bilinen bir kasabaya bağlıydı. Fakat 1938 yılında demiryolu buradan geçince ilçe merkezi, İliç’e alınmıştır. İlk yerleşim yeri, Karataş Mahallesi olarak bilinen ilçenin üst kısımları olmasına rağmen, zamanla Karasu ırmağına doğru genişlemiştir.
GEZİLECEK YERLER
SAATLİ ÇEŞME
İlçenin en önemli tarihi eseridir. 1937 yılı yapımıdır. Bir zamanlar Behçet Kemal Çağlar şöyle söylemiştir “İliçte bir çeşme var, altından su, üstünden zaman akar gider”. Rivayet odur ki çeşmenin suyundan içen herkes er ya da geç birgün mutlaka İliç’e geri dönmektedir.
AYDINLIK KANYON
İliç ilçesinin kuzey doğusunda Atma köyünden ulaşılır. Burası halk arasında “Aydınlık kanyon” olarak isimlendirilir. Bölgeye İliç’ten tekne ile ulaşmak ve kanyonda tekne ile dolaşmak mümkündür. Kanyonda: Cumhuriyetin ilk yıllarında yapılmış ama günümüzde kullanılmayan demiryolu tünelleri, köprüler, sarp kayalıklar ve uçurumlar vardır. Kanyonda tekne gezisi yanında yürüyüş te yapmak mümkündür. Atma köyünden itibaren tünellerin içinden, köprülerin üzerinden geçilerek bir yürüyüş yapılabilir.
KURUÇAY HÜKÜMET KONAĞI
Kuruçay, Kemaliye ilçesine bağlı bir bucak iken, 1938 yılında demiryolunun İliç ilçesinden geçmesiyle ilçe merkezi İliç’e taşınmış ve burası İliç’e bağlı bir köy konumuna gelmiştir. Kuruçay’da az da olsa Osmanlı dönemine ait eski tarihsel doku vardır. Eski hükümet konağı en önemli tarihi binadır. Kuruçay’dan 1 kilometre ileride bulunan Kalebaşı denilen kalenin merdiven taşları, Kuruçay Hükümet Konağı yapımında kullanılmıştır.
ALTINTAŞ KÖYÜ
Bu köyde, Romalılar ve daha sonraki dönemlere ait çok sayıda kalıntı bulunmaktadır.
POLAT KRATER GÖLÜ
İlçenin kuzeydoğusunda, kükürtlü suyu olan ve çevresinde birçok farklı kuş türünün barındığı bir yerdir. Yakınında Boyalık ve Hasanova köyleri bulunur. Kuş foto safarisi, kamp ve doğa turizmi yapılabilir. Gölün kükürtlü suyunun ne gibi sağlık yararları olduğu bilinmiyor.
İşlemelerin karanfil olduğu düşünülüyor. Minaresi: kuzeybatı tarafındadır. Kısa minare taştan yapılmıştır. Cami, 1993 yılında tescil edilerek koruma altına alınmıştır.
